ફાધર્સ ડે પર આજે મારે કહેવું છે....

ટ્રેન ખુબ નજીક આવી ગઈ.... ત્યાર પછી જ હું અને મારો દોસ્તાર પાટા પરથી દોડીને ખસી ગયા. ....
અમારી આવી ગંભીર નાદાનીને લઇને સ્કૂલમાંથી મારી ફરીયાદ ગઈ.
પપ્પા સ્કૂલમાં આવ્યા.
મારી સામે જ પપ્પાએ પ્રિન્સિપાલને મારી ભૂલ માટે 'Sorry' કહ્યું.
Sorry બોલતા પપ્પાના હાવભાવ મને સન્ન કરી ગયા.
એ ઘટના મને આટલા વર્ષો પછી એટલે યાદ છે કેમકે,
' મારા પપ્પાને મારા માટે 'Sorry' કહેવું પડ્યું ? '
એ બાબત જ મારા અંતરમન સુધી છપાઈ ગઈ.
આ પહેલો જ એવો અવસર હતો કે હું ગુપચુપ બહુ રોયો હતો.
ખુદ માફી માંગી મને પપ્પાએ જીવનના ઘણાં પાઠ શીખવ્યા.

પપ્પા બેંકમાં મેનેજર. ગણિતમાં પાક્કા.
મને તો શબ્દોની મજા ગમે, ગણિત તો સજા જ લાગે.
નાનપણમાં ગણિતનું ઘરકામ ન કરવું પડે એટલે 'હું રમીને થાકી ગયો છું ને પગ દુઃખે છે' એમ કહી સુઈ જતો. પપ્પા પગ દબાવીને સુવડાવી દેતા ત્યારે એમને વળગીને ઊંઘી જતો. કારણ કે મને તો સપનામાં પણ એકડા બગડા સતાવતા.

કદાચ આ જ કારણ હતું કે મેં 12 સાયન્સ બે બે વાર ફેઇલ કર્યું.
12 સાયન્સ બોર્ડની પરીક્ષાનો ભારે હાઉ હતો. હું નાપાસ થયો. એ પણ ચાર ચાર વિષયમાં. મને તો એમ કે મારું આવી જ બનશે. પણ પરિણામના દિવસે પપ્પા અમારા આખા પરિવારને ફિલ્મ જોવા લઈ ગયા. ફિલ્મ તો હિટ હતી પણ પપ્પા માટે મારા મનમાં ઉમટતી છાપ તો અમીટ હતી.
કારણ કે,...
હું ડૉક્ટર, એન્જિનિયર બનું એવા પપ્પાના પ્રયત્નો નાકામ રહ્યાં,
પણ...
સમાજ કરતા મારી સમજને સમજનારા પપ્પાએ મને શબ્દોની દુનિયાનું મોકળું મેદાન આપી દીધું. હવે હું શબ્દોનો ડૉક્ટર છું. હું જે કંઈ પણ છું એ પપ્પાના પ્રેમનો જ પ્રસાદ છું. તેમની સમજનો જ પ્રતાપ છું.
હા આવું ફિલ્મોમાં હોય...
પણ આજથી 20 - 22 વર્ષ પહેલાં ફિલ્મોમાં આવું આવવાનો ટ્રેન્ડ પણ નહોતો.. એટલે જ મારે મન આ ખુબ મોટી વાત છે. આવી તો અનેક વાતો છે પપ્પાની. એ વિશે ફરી ક્યારેક....
પણ ફાધર્સ ડે પર આજે મારે કહેવું છે....

.... પપ્પા.....
આ લખતા આજે બોવ બધી વાર છાતીમાં ડૂમો ભરાઈ આવ્યો હો..
કારણ કે, બે રૂમ રસોડામાં રહેતા અમે ત્રણ ભાઈ, મમ્મીપપ્પા, કાકા, ફઈ, દાદા દાદીની અવર જવર અને મહેમાનોની ભીડ વચ્ચે તમે અમને ક્યાંય ઓછપ ન આવવા દીધી. પણ અમે સુવિધાઓ વચ્ચે પણ પરિવાર માટે એટલું નથી કરી શકતાં ?

....પપ્પા....
આખા પરિવાર માટે વર્ષો સુધી તમે હંમેશા પડખે ઊભા રહ્યાં.
સમય સંજોગ અને સ્વાર્થથી ઘણાં સાથ છોડી ગયા. તો પણ એક શબ્દ કહ્યાં વિના અને રંજ રાખ્યાં વિના કેવી રીતે મોટું મન રાખી માફ કરી શક્યાં ?

....પપ્પા...
હું અનેક તીર્થ ફર્યો.
સાધુ સંતોને મળ્યો.
પણ તમે સંસારના કર્મ કરીને પણ અલિપ્ત રહી શક્યાં છો.
અપેક્ષા વિના જીવી રહ્યાં છો.

મને ખુશી છે કે મારે આદર્શની શોધ માટે બહાર દોટ નથી લગાવી પડી. એટલે જ પ્રભુને અરજ છે મારી... બસ મારા પપ્પા જેટલા અને જેવડાં કર્મ કરી શકીએ એટલી તો ચોક્કસ કૃપા કરજે.
આપને વંદન અભિનંદન પપ્પા....

Happy Father's Day "Pappa"

#fathersday2020

હવે બસ નવી સફર છે ને નવું જોમ છે. સમાચાર છે અને ભક્તિમાં લીન થવાનો અવસર છે.

માતાપિતાને પગે લાગી, ગુરૂજનોને યાદ કરી હું ઓફિસ પહોંચ્યો.
વાવાઝોડાંની જેમ મેં મેકઅપ રૂમનો દરવાજો ખોલ્યો.
સૌએ કર્યું ચિચિયારીઓથી સ્વાગત ! 🤩
આખરે ૩૪ દિવસ બાદ હું બધાને જોઈ રહ્યો હતો.
તમામ એંકર મિત્રોને હાશ થઈ.
ફરી મળવાની પૂરી આશ થઈ.

" તમે ગ્યા ત્યારે છેલ્લો મેક અપ મેં જ કર્યો તો.... ને પાછાં આવ્યાં ત્યારે પણ પહેલો મેકઅપ પણ હું જ કરીશ ' દાંત બતાવીને બોલવાનાં અંદાજ સાથે મેકઅપ આર્ટિસ્ટ સીતું ખુશી ખુશી બોલી ગ્યો. હું પણ હરખાઈ ગયો.
જો કે આજે તેને પૂરા તામજામ સાથે મેકઅપ કરતો જોઈ મને નવાઈ લાગી કે 'આ કોરોના એ તો ભારે કરી હો...'

હજું તો આ વિચારું જ છું ત્યાં એન્ટ્રી થઈ : 'નમસ્કાર હું ચિરાગ'.
( અમે આ જ રીતે એમને જોતા અને સાંભળતાં આવ્યાં છીએ )
મને જોઈને હરખાઈને બોલે છે : " અરે રે... આ કોરોનાએ તો કરી છે ને કોઈ. તારા આવવાના હરખમાં ગળે પણ નથી મળી શકાતું."

બસ દૂરદૂરથી ગળે મળવાની એકશનથી જ અમે સંતોષ માની લીધો.
મેકઅપ પૂરો થયો એટલે તરત અમને બંનેને થયું કે ચાલો ઘણાં દિવસે સાથે ફોટો લઈએ.
હું તો રાહ જ જોતો તો... એવાં મારા હાવભાવ જોઈને કહે,
"એ બહાને ચાલ તારી નવી શરૂઆત કરાવું. તને સ્ટુડિયોમાં મુકતો આવું."
અમે સ્ટુડિયોમાં પહોંચ્યાને ક્લિક થયાં ફોટા. એ સાથે મારી ફરી શરૂ થઈ ગઈ સમાચારોની યાત્રા. કોરોના સારવાર બાદની આ મારી પહેલી તસવીર અને પહેલું જ બુલેટિન હતું. સરસ અને સુખરૂપ અનુભવ રહ્યો.
જ્યારે મેં પત્રકારત્વ પૂરું કર્યું ત્યારે મિત્રો સાથે મળીને 'અવાજ સચ્ચાઈનો...' મેગેઝિન શરૂ કર્યું હતું. નડિયાદની આવૃત્તિના વિમોચન વખતે ચિરાગ શાહ અમારા મુખ્ય મહેમાન હતા. હું કાર્યક્રમનું સંચાલન કરતો હતો. કાર્યક્રમ પૂરો થયો ત્યારે ચિરાગ શાહે મને કહેલું, ' તું જરૂર એન્કર બનીશ. ' મારા માટે તો એ વખાણ મોટો એવોર્ડ જ હતો.
આ વાતને થોડાં મહિનામાં હું ઈટીવી ન્યૂઝમાં એંકર તરીકે જોડાયો. ચારેક વર્ષો બાદ અમે ટીવી૯માં સાથે કામ કરતાં થયાં. ત્યારથી ઘણાંને એવું થતું કે અમે બેય સગા ભાઈ છીએ. કાં તો અમે બેય એક જ વ્યક્તિ છીએ એવું પણ અનેક લોકોને લાગતું. આજે ફરી સ્ટુડિયોમાં તમે શરૂઆત કરાવી ચિરાગભાઈ. તમારો આભાર. ( આપણાં સાથે ફોટા જોઇને ઘણાંને ખબર પડી જશે કે આપણે બેય અલગ અલગ વ્યક્તિ છીએ.)
હવે બસ નવી સફર છે ને નવું જોમ છે. સમાચાર છે અને ભક્તિમાં લીન થવાનો અવસર છે. સૌનો આભાર મિત્રો.

શિષ્ય ભરોસે સદગુરુ કે, નિર્ભય હો કે સોય.... અનહોની તો હોની હી નહીં... ફિર હોની સો હોય....

શિષ્ય ભરોસે સદગુરુ કે, નિર્ભય હો કે સોય....
અનહોની તો હોની હી નહીં... ફિર હોની સો હોય....

આ શબ્દોમાં સંતોનું સત છે.
બળ છે.
સંતોના શબ્દોનું બળ મને મળતું રહ્યું છે.
એ થકી જ જિંદગીનો મોટો પડાવ પાર કરી શક્યો છું.
અનેક સંતોના આશિષ હું પામ્યો છું.
યાદી લાંબી છે, પણ બાકી તમામની કૃપાને મેં આંખોમાં આંજી છે.
હવે નવા લક્ષ્યાંકો તરફ વધવાની વેળાએ તેમનો આભાર માનું છું.
સાથોસાથ યાચું છું કે,....
સદાય મારા પર કૃપા દ્રષ્ટિ રાખજો.
ભૂલથી પણ કોઈ ભૂલ થઈ જાય તો બાળક જાણી દરગુજર કરજો.
મારાં પ્રયત્નોને આપના અનુભવોરૂપી અમૃતનું પાન કરાવજો.
મારા જીવનસારથી બની માર્ગદર્શન કરજો.
રુદિયામાં શાંતિ અને મુખ પર સુખની કાંતિ દેજો.
આપને રાજી કરી શકું એટલું જ સામર્થ્ય આપજો.
રાજી રહેજો....
રાજી રહેજો....
બસ, રાજી રહેજો.

ગુરુજનોના આશીર્વાદ અને આપના સંગાથ સાથે,
ગુરુવારથી TV9 Gujarati પર કરી રહ્યો છું નવી શરૂઆત...

🙏🙏🙏🙏🙏જય ગુરુદેવ🙏🙏🙏🙏🙏

#JayGurudev #SantoNaAshirvad

અમારી લાડકીની થઈ 'ડિજિટલ' ષષ્ઠી વિધિ

અમારી લાડકીની થઈ 'ડિજિટલ' ષષ્ઠી વિધિ 💞

ઓળી ઝોળી પીપર પાન....
ફઈએ પાડ્યું હુલામણું નામ : 'જાનું' 😍
ને દાદીએ પાડ્યું હંગામી નામ : 'જાનકી' 😘

કોરોના અને લોકડાઉનને કારણે શુભ અવસરમાં લોકો ભેગા નથી થઈ શકતા. ત્યારે રાજકોટમાં નાના ભાઈ Deepak Parkar અને Haldi Parkarને ત્યાં લક્ષ્મીએ પગલી માંડી. હવે ષષ્ઠી વિધિની વેળા આવી. શું કરવું ? એ મથામણ વચ્ચે નક્કી થયું કે 'ષષ્ઠી વિધિ' તો થશે જ.... પણ 'ડિજિટલ' રીતે. જી હા, 'ડિજિટલ ષષ્ઠી વિધિ.

કોરોનાકાળમાં સારું છે કે, ટેકનોલોજીનો સથવારો છે. એટલે વિડીયો કૉલ થકી જ આમંત્રણ અપાયું. અમંત્રિતોના મોબાઈલની એપ્લિકેશન પણ અપડેટ કરાવી લીધી. અંતે વિડીયો કૉલ થકી સૌ જોડાયાં. સૌના ચહેરા પર હરખ હતો.

મારી કોરોનાની સારવારને કારણે અમદાવાદથી રાજકોટ મમ્મી પપ્પા જઈ નહોતા શક્યા. જો કે 'ડિજિટલ દાદી' એવા અમારાં વનિતાબાએ તો અહીંથી જ દિકરા વહુને ડિલિવરી પહેલાં પણ વિડીયો કૉલથી અનુભવનું અમૃત આપ્યું હતું. પછી પૌત્રીનું મુખદર્શન હોય કે હવે ષષ્ઠી વિધિ. દાદા દાદીએ ડિજિટલ માધ્યમ થકી જ એમની 'જાનકી'ને આશિષ દીધા. દિનેશકાકા અને હંસાકાકી તો ડિજિટલ ષષ્ઠી વિધિમાં જોડાઈને રીતસરનાં હરખાઈ ગયા. હરેશભાઈ Haresh Kumar અને સવિતાભાભી Sunita Haresh પણ રાજીના રેડ થઈ ગયા. બાયા મોટીમાંએ પણ વિડીયો કૉલથી જ દીકરીના મીઠડાં લીધા. સૌથી વધુ ઉત્સાહમાં હતાં અમારા ઘર પરિવારની ન્યૂ જનરેશન. કાવ્યા, મંત્રની સાથોસાથ પોતાની નાની બહેનને લઈને નમઃ ખુબ જ ખુશ છે.😘

ઘરમાં નવું બાળક આવે તો ષષ્ઠી વિધિની તૈયારી તો ફઈ જ કરે. અમે તો ત્રણ જ ભાઈ. નાનપણમાં કાકાની દીકરી બેન રાખડી બાંધતી. એના લગ્ન બાદ તે પણ ઘર પરિવારમાં જોતરાઈ ગઈ. મોટાભાઇ Jitu Parkarના લગ્ન થયા તો અમને મોટી ભાભીરૂપે મળ્યાં Geet Parkar. પણ નાના ભાઈ દીપક માટે તો તે મોટા બહેન પણ છે. દર વર્ષે દીપકને રાખડી બાંધે. એટલે હવે તેઓ મોટા ભાભી, મોટા બહેન અને મોટી ફઈ પણ બન્યા.

વનિતાબા રાજકોટમાં ન જઈ શક્યા તો મોટી વહુ તરીકે બધી જવાબદારી સુપેરે નિભાવી. જેઠાણી નહીં સખી સહેલી બનીને દેરાણીની દરકાર લીધી. મોટી મમ્મી તરીકે તો બેસ્ટ છે જ. હવે ફઈ બનીને ષષ્ઠી વિધિ માટે 'વિધાતા'ને આમંત્રણ આપવાનું પુણ્ય કાર્ય પણ સંપન્ન કરી ચૂક્યા છો. તમને આભાર થોડો કહેવાનો હોય !!! તમે આભાર નહીં, વંદન અને અભિનંદનના હકદાર છો. બસ આમ જ અમને અને પરિવારને સ્નેહસેતુથી બાંધી રાખજો.

દીકરીનું હુલામણું નામ તો અમે રાખી દીધું. પણ કર્ક રાશિ પ્રમાણે 'હ' અને 'ડ' અક્ષર મુજબ હજુ પણ દીપક અને હલ્દીનું 'નામ શોધ અભિયાન' ચાલુ જ છે. ઘણાંએ નામ સુચવ્યા તેમનો આભાર. હજું પણ જે નામ સુચવશે એને આદર, આવકાર અને સત્કાર. 🙏ધન્યવાદ🙏

#Digital #ShshthiVidhi #NewBornBaby #BabyGirlName #ParkarParivar

'આહાહા.....મા....મારી 'જાનકી' આવી ગઈ...!!!

'આહાહા.....મા....મારી 'જાનકી' આવી ગઈ...!!!
અરે મારા પેટ આખરે તું આવી ગઈ...!!!!
બોવ રાહ જોવડાવી તે તો....હો...'

આટલું બોલતા તો મોબાઈલ વીડિયો કોલ પર જ મારી માએ ભીની આંખે જ દુ:ખણા લઈ લીધા અને આંગળીનાં ટચાંકા ફોડ્યાં. નાનકડી પરીનું મોઢું જોઈને મારી મમ્મીના ચહેરા પર જાણે મલક આખાનો હરખ ઉમટી પડ્યો.
આજે મારા દિકરા 'કેવલ્ય'ના જન્મદિવસની ખુશી તો હતી જ. એ ખુશી હવે બમણી થઈ ગઈ. કારણ કે, મારા નાના ભાઈ દિપક અને હલ્દીના ઘરે આજે લક્ષ્મીજીએ કંકુપગલા માંડ્યા છે. ઘરના બાલુડાઓએ ઝૂમતા ઝૂમતા ચોખાથી પોંખીને આ નવા મહેમાનને આવકાર આપ્યો છે.
'દિકરા બાદ હવે મને દિકરી આવે ને તો સારું હો મમ્મી. કાવ્યા અને મંત્રની ભાઈબહેનની જોડીની જેમ 'નમ:'ને પણ બહેન મળી જાય.' થોડાં મહિના પહેલાં દિપકની પત્ની હલ્દી મારા મમ્મી વનિતાબા એટલે કે એના સાસુને આવી વાત કહેતા હું સાભળતો હતો. વનિતાબા એ તરત કીધું, 'તને ખબર છે હલ્દી ? આ જિતુ અને જયેશના જન્મ પછી મને બહું જ એવું હતું કે, હવે મારે બે દિકરા પછી દિકરી આવે ને તો સારું. પણ ત્રીજોય દિકરો આ દિપક આવ્યો. દિપકને હું ઘણીવાર કંઉ ને કે મારે તો દિકરી જોતીતી ને તું આવ્યો. તો બોવ ચિડાય. આમેય ઘરપરીવારમાં એક દિકરી હોય ને તો બધાના કાળજા થોડા કુણા રહે. એટલે એકાદ દિકરી તો હોવી જ જોઈએ.' આવું કહેતાં કહેતાં તો બેય સાસુ વહુ હસવા લાગી. દિપક પણ સાંભળીને મરક મરક થતો હતો.
અમારા ત્રણેય ભાઈઓને ત્યાં દિકરા દિકરીના જન્મ વખતે અમારી વનિતાબા ખડેપગે જ રહ્યાં હતાં. હલ્દીને છેલ્લા મહિના જતા હોય ત્યારે અમદાવાદથી રાજકોટ જવું એમ નક્કી કર્યું હતુ. પણ મને કોરોના થયો અને લોકડાઉનને લીધે અમદાવાદથી રાજકોટ મમ્મી જઈ ન શક્યા. હું કોરાનાથી સાજો થઈને 14 દિવસે ઘરે આવ્યો ત્યાં સુધી તેઓ બહુ દુ:ખી થયા.
'હમણાં અમદાવાદીઓનો રાજકોટમાં કોઈ ભરોસો નહીં કરે ' એમ કહી હલ્દીના છેલ્લા દિવસોમાં તેની પાસે ન જઈ શકવાનો રંજ કર્યા કરે. એવું પણ કહેતા, ‘અમારા વખતમાં છોકરા જન્મે એટલે ઘરની દાદી કે વડદાદી ગળથુંથી પાતા. પણ તમારા છોકરાવને મેં પહેલાં મારી વહુંઓ પાસે જ ગળથુંથી પીવડાવી છે અને પછી મેં પાઈ છે. છોકરાવ પર એની માનો હક જ પહેલો હોવો જોઈએ..’
ઘણીવાર એમ પણ બોલતા, ' બધાને એમ છે કે મને જયેશ જ બોવ વ્હાલો છે, એટલે રાજકોટ નથી જતા. પણ ભાઈ, માવતરને તો બધાય છોકરાં સરખાં જ વ્હાલા હોય.' એમ કહી એકવાર તો કહે ‘ભલે રાજકોટ જઈને કોરોન્ટાઈન કરી દે, પણ હું ત્યાં હોવ તો દિપક અને હલ્દીને હિંમત રહે ને.’ વળી, અમે સમજાવીએ એટલે પાછા માની જાય.
જો કે રાજકોટમાં ગીતાભાભી Geet Parkar હતા જ એટલે રાહત હતી. ભાભી નર્સ પણ રહી ચૂક્યા છે એટલે ચિંતા નહોતી. માટાભાઈ જિતુ Jitu Parkar જામનગરમાં જિલ્લા મલેરીયા અધિકારી તરીકે વ્યસ્ત હતા. છતાં પણ બે દિવસની રજા લઈને જામનગરથી રાજકોટ આવી ગયા હતા. હું અહિં અમદાવાદથી ફોન પર ખબરઅંતર પુછતો. મારી સેવાપુજામાં પ્રાર્થના કરતો. આખરે આજની ઘડી રળીયામણી થઈ જ ગઈ.
વનિતાબાએ પણ લોકડાઉનમાં રાજકોટ ન જઈ શકવાનાં અફસોસ વચ્ચે આખરે પાંચમી વાર દાદી બનવાનું ગૌરવ લીધુ. એટલું જ નહી, તેઓ તો બની ગયા ડિજિટલ દાદી. વીડિયો કોલ પર જ વહુઓને સલાહ સૂચન આપતા. અરે પહેલીવાર ઘરમાં આવી રહેલી દિકરી પરથી કેવી રીતે પાણીનો કળશીયો ઉતારીને આવકાર આપવો, તે પણ વિડીયો કોલ દ્વાર જ કાવ્યાને સમજાવતા હતા.
આખરે ડિજિટલ દાદીએ તો વિડીયો કોલથી જ એમની 'જાનકી'ના દર્શન કર્યા હતા. જી હા, જાનકી. દિપક અને હલ્દીની દિકરીનું નામ જ્યાં સુધી નક્કી ન થાય, ત્યાં સુધી વનિતાબા એને 'જાનકી' કહીને જ બોલવશે. અમારા ઘરના દરેક બાળકોના તેમણે આગોતરા નામ પાડ્યાં છે. વનિતાબા કહે કે, "તમે લોકો રાશી અને સમય જોઈજોઈને મહિને બે મહિને નામ પાડો, ત્યાં સુધી અમારે છોકરાવને ક્યાં નામથી રમાડવાના ? અમઅમારે નામ રાખી દઈશું. પછી તમતમારે ગમતા નામ પાડી દેજો."
મારાથી મોટા જિતુભાઈને ત્યાં પહેલી દિકરી જન્મી હતી. લાડવા જેવી જ હતી એટલે વનિતાબાએ નામ રાખ્યું 'લાડું'. પછીથી એનું નામ આપ્યું 'કાવ્યા'. એથી નાના દિકરાનું નામ રાખ્યું છે 'શિવા'. સ્કુલમાં હવે તેને લોકો 'મંત્ર'ના નામે ઓળખે છે. મારા 'કેવલ્ય'ના જન્મતાવેંત નામ રાખ્યું છે 'કાના'. નાનાભાઈ દિપકના પહેલા દિકરાના જન્મ પહેલા જ 'શંભુ' નામ નક્કી કરી નાખ્યું હતું. ખુબ નામો શોધ્યા બાદ તેનું નામ 'નમ:' રખાયું.
દરેકના હુલામણા નામ મારી મમ્મીએ પાડ્યાં અને બાદમાં પસંદ કરેલા નામોમાં મારા સુચવેલા નામો જ બધાને ગમ્યાં છે. હવે વનિતાબાએ તો 'જાનકી' નામ ફિક્સ કરી જ દીધું છે. પણ કર્ક રાશી પ્રમાણે 'હ' અને 'ડ' પરથી દિકરીનું નામ શું હોવું જોઈએ ? તે અમે બધાં શોધવા લાગ્યાં છીએ. તમે પણ કોઈ સારું નામ હોય તો જરૂરથી જણાવજો. ત્યાં સુધી 'જાનકી'ની જય હો.

Congratulations Deepak Parkar & Haldi Parkar
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐

"બારે બુદ્ધિ, સોળે સાન અને વિશે વાન, આવ્યું તો આવ્યું અને રહી ગયું તો રહી ગયું."

"બારે બુદ્ધિ, સોળે સાન અને વિશે વાન,
આવ્યું તો આવ્યું અને રહી ગયું તો રહી ગયું."

આ વાતની પ્રતિતિ કરાવનાર મારા દિકરા કેવલ્યને
જન્મદિવસની ખૂબ ખૂબ શુભેચ્છાઓ અને આશિર્વાદ.

આજે 11 વર્ષ તને પૂરાં થયાં. 12મું વર્ષ બેઠું. કહેવાય છે કે, 12મે વર્ષે બુદ્ધિનો ચમકારો તેજ થાય. પણ તારા પપ્પાને તે ચોક્ક્સ ચોંકાવી દીધા. અત્યારે તું રાજકોટમાં અને હું અમદાવાદ. કાલે વીડિયો કૉલમાં તારી સાથે વાત થઈ. ઘણા દિવસ પછીની તારી વાતમાં તે કોરોનાની વાત કાઢી અને મેં વારંવાર ટાળી જોઈ.

' કેટલા દિવસ પછી તમને જોયા પપ્પા ? કોરોના પાસે ગ્યાતા ? હા'

' હે પપ્પા ! કોરોના માં શું થાય ? '

મેં વાત ટાળવા વાળનું બહાનું કાઢ્યું...
'બસ માથાનાં વાળ વધી જાય, બેટા !!'
(આમેય અત્યારે કોઈ વાળ કાપી આપતું નથી !)

'મનેય મોટા વાળ ગમે છે.... સ્કૂલ ખૂલે નહીં ત્યાં સુધી હું વાળ વધારીશ.... હો ને પપ્પા...'

કેવલ્ય એ તો સીધો નિર્ણય જ કહી દીધો. પણ મને સારું લાગ્યું કે ચાલો એ મારી કોરોનાની વાતથી અજાણ છે. જો કે પછી તો એના નખરાં ચાલું થયાં.

'મારા નવા દાંત એકદમ ચોખ્ખા થઈ ગયા..જોવ.. ઇઈઈ ઈઈઈ😬'

'એ પપ્પા આપણાં બેયની ટીશર્ટ બ્લ્યુ કલરની જ છે આજે 🤩'

'પપ્પા મનેય તમારી જેમ હસતાં આવડી ગ્યું છે..😄 જોવ..😁'
( મેં તેના આ બધાં નખરાંના સ્ક્રીનશોટ પાડી લીધાં હતાં )

મારી જેમ એણે હસવાની નકલ કરી. એ જોઈ હું જોરથી હસી પડ્યો. પણ એની નકલ ચાલું જ હતી. પછી અચાનક કહે,

'એકવાત કવ પપ્પા..
તમે મને ભલે ન કો..
પણ મને બધી ખબર છે...
તમને કોરોના થ્યો તો ને પપ્પા !!!
તમે સાજાય થઈ ગ્યા છો મને ઈય ખબર છે...
એટલે જ આજે મારી સાથે વાત કરીને પપ્પા !?!
પપ્પા મેય તમારા માટે પ્રાર્થના કરી હતી...
મારાં પપ્પાને સારું કરી દેજો...
હો ભગવાન...'

હું કંઈ જ બોલી ન શક્યો, બસ કેવલ્યને સાંભળતો જ રહ્યો. મને એમ હતું કે આ નાના બાળકને કોરોના વિશે ન કહીએ તો સારું. ડરી જશે. એટલે તો અત્યાર સુધી વાત કરવાનું પણ હું ટાળતો રહ્યો હતો. પણ મારા નાનાભાઈ Deepak Parkar એ વીડિયો કોલ જોડી દીધો તો કેવલ્યએ મને રીતસરનો અત્યારે ચોંકાવી જ દીધો. જો કે હજુ પણ કેવલ્ય એ ચોકાવાનું બાકી રાખ્યું હોય એમ જોરથી બોલ્યો.

' પપ્પા...... મેં તમને એક કાર્ડ પણ મોકલ્યું હતું.
મેં જાતે તમારા માટે બનાવ્યું હતું.

Get Well Soon...
Take Care PaPa....
KEVALYA
MY PAPA

તમે જોયું પપ્પા....!???'

મેં તરત વોટ્સએપ જોયું. કાર્ડ હતું. રોજ પરિવાર સાથે મોબાઈલ પર વાત થતી જ હતી. એટલે મેં વોટ્સએપ જોયું જ નહોતું.
ભીનાં સ્વરે મેં કીધું,
"હા બેટા.... જોયું મેં... હો"

હું મનોમન વિચારતો બસ કેવલ્યને જોતો રહી ગ્યો : "બારમું વર્ષ બેઠું તને 'કેવલ્યા'....તું આવી જ રીતે ચોકાવતો રહીશ તો મને તો ગમશે જ ને દિકરા....."

થોડીવાર અમે બેય એકબીજાને જોઈ રહ્યાં..પણ પછી કેવલ્ય કહે,

'27 May, મારી બર્થડે છે. યાદ તો છે ને ? '

' હા હવે, યાદ તો હોય જ ને !! ' મેં માંડ માંડ કહ્યું.

"હવે આ વખતે તો હું અહીંયા ને તમે ત્યાં પપ્પા. એટલે તમે મને ગિફ્ટ તો નહીં આપી શકો, લોકડાઉન છે, મને ખબર છે. તમે નહીં આવી શકો. એટલે છે ને હે પપ્પા... આ વખતે હું નાનો હતો ત્યારથી લઈને અત્યાર સુધીનાં મારા બધાં ફોટા મને મોકલજો, હો ને પપ્પા....!! ચલો હવે મમ્મી મને બોલાવે છે... બાય બાય પપ્પા..."

તારી ઈચ્છા મેં આજે અહીં પૂરી કરી છે દિકરા. તારા ઘણા ફોટો શોધીને અહીં મૂક્યાં છે. લોકડાઉન ખૂલે એટલે તારી ગિફ્ટ પાક્કી. હો ને.

" મને ખબર છે હવે તું મને આમ જ ચોંકાવતો રહીશ.! "

Wish U A Many Happy Returns of the Day,
HAPPY BIRTHDAY " 'KEVALYA' JAYESH PARKAR"
💞💞🎂🎂🎂🎂🎂🎂🎂🎂🎂🎂🎂🎂🎂🎂💞💞

#HappyBirthDay #Dear #Lovely #Son
#KevalyaParkar

કોરોનાયોદ્ધા શંકર અને ભારતીની સત્ય ઘટના, પ્રેમથી જીતી લીધો કોરોના સામેનો જંગ.

કોરોનાયોદ્ધા શંકર અને ભારતીની સત્ય ઘટના, જેમણે પ્રેમથી એકબીજાનો સાથ નિભાવીને કોરોના સામેનો જંગ જીતી લીધો.

મારા ફેઈસબુક મેસેન્જર પર એક મેસેજનું નોટિફિકેશન આવ્યું.

મેં મેસેજમાં લખાણ સાથે ફોટો જોયો.

મારૂં મન ખુશ થઈ ગયું.

મેં રીપ્લાય આપ્યો,

'Wah, Congratulations'

સામેથી રીપ્લાય આવ્યો.

''Thanks Bro Aapni Krupa thi'

દિવસ હતો 26 મે, 2020.

રાતના 10:16 મિનિટનો સમય હતો.

આજે ખુબ જ ખુશ હતા Shankar Rajgor અને ભારતી રાજગોર. લવ બર્ડસનું જોડું જ કહી લ્યો. હું તેમને કોરોના યોદ્ધા કહીશ. કારણ કે તેમણે કોરોનાનો જંગ તો જીતી જ લીધો, સાથે પ્રેમપથ પર એકબીજાને સાથ આપીને પણ જીત મેળવી છે. હવે જરા માંડીને વાત કરું.

હું અમદાવાદની Svp hospitalમાં કોરોનાની સારવાર લઈ રહ્યો હતો. કોરોના સારવારની મારી એ નવમી રાત હતી. રાત્રે જમીને હું મોબાઈલ પર મેસેજીસ જોતો હતો. શંકરના મેસેજ પર ધ્યાન ગયું. હું શંકરને ઓળખતો પણ નહોતો. પણ તેને બે ત્રણ મેસેજ કર્યા હતા તો હું મેસેજ વાંચવા લાગ્યો. બપોરે પણ શંકરે મેસેજ કર્યો હતો,

'ભાઈ, થોડો પ્રોબ્લેમમાં છું. તમારાથી મદદ થાય એમ છે ?'

સાંજે પાંચ વાગ્યાની આસપાસનો પણ શંકરનો બીજો એક મેસેજ હતો. જે વાંચીને હું ચોંકી ગ્યો, 'હું કોરોના પોઝિટિવ આવ્યો છું. પણ હજું ઘરે છું. કોઈ આવ્યું નથી.'

રાતના સાડા નવ થવા આવ્યાં હતાં, મેં તુરંત મેસેજથી જવાબ દિધો, 'જો તમને વધુ લક્ષણો નહીં હોય તો ઘરે જ સારવાર થઈ જશે. નહીં તો હોસ્પિટલમાં લઈ જશે. AHMEDABAD MUNICIPAL CORPORATIONના તબીબો જ તમને સામેથી સંપર્ક કરશે.'

શંકરના શબ્દોમાં લાચારી ઉપસી આવી.

'બે દિવસથી કોઈ આવ્યું નથી'

શંકરના જવાબથી હું પણ વિચારમાં પડી ગયો કે, મને હોસ્પિટલમાં આવ્યાને પણ નવ દિવસ પૂરા થવા આવ્યા. એ દરમ્યાન અમદાવાદમાં કોરોના પોઝિટિવ કેસના આંકડા વધી ચૂક્યા છે. હોસ્પિટલમાં નવા દર્દીઓ માટે જગ્યા રહી નથી. નવા ટેસ્ટ કરાવવા પણ લોકોને રાહ જોવી પડે છે. કોરોના પોઝિટિવ આવ્યા બાદ જો વધુ લક્ષણો ન હોય તો ઘરે જ સારવાર થઈ શકે તેવી ગાઈડલાઈન પણ જાહેર થઈ ચૂકી છે. હવે લોકો નવી ગાઈડલાઈન સમજી શકે એ માટે સમય તો લાગવાનો જ છે. હું અને શંકર કદાચ એ સમયમાંથી પસાર થઈ રહ્યાં હતાં. મને લાગ્યું હવે 'આપ મદદ જ જિંદાબાદ' કરવાનો સમય છે. મન મજબૂત કરી મેં જવાબ આપ્યો,

'શંકર, અત્યારે કોઈ શારીરિક તકલીફ છે ????

તો હું તમને કોઈ ડોકટર સજેસ્ટ કરી શકું !! '

શંકરના શબ્દોમાં મજબૂરી બોલવા લાગી,

'મારી બોડીમાં થોડી પણ શક્તિ નથી'

'બીજું કે હું અને મારી વાઈફ બન્ને એકલા રહીએ છીએ'

'મારી પાસે પૈસા છે પણ વસ્તુ નથી મળતી'

'બન્ને પોઝિટિવ છીએ'

છેલ્લુ વાક્ય વાંચીને તો હું સ્તબ્ધ થઈ ગયો. મેં ઉતાવળે જ પુછી લીધું,

' બંને પોઝિટિવ !!!!

ડોકટરને કોલ કર્યો ?

શું કહે છે AMCના ડોકટર ? '

શંકરના અવાજમાં દર્દ સાથે ગુસ્સો પણ ઉમેરાયો,

' હમણાં આવે છે..... એમ ને એમ બે દિવસ થઈ ગ્યા'

આખરે મેં શંકરનો નંબર માંગ્યો અને મોબાઈલ પર વાત કરી તો શંકરે કહ્યું કે,

' ભાઈ, મારું ઘર એસપી રીંગ રોડ અને કઠવાડા રોડ નજીક આવેલા શિવગણેશ રેસિડેન્સીમાં છે. ફલેટના બીજા માળે E 13માં રહું છું. હું અને મારી પત્ની ભારતી બન્નેનો રીપોર્ટ કોરોના પોઝિટિવ આવ્યો છે. બે દિવસથી ઘરમાં બંધ છીએ. મારા ઘરથી એકાદ કિલોમીટર કઠવાડા ગ્રામ પંચાયત છે. તેમનો સંપર્ક કર્યો હતો. તેઓ કહે છે કે એમ્બ્યુલન્સ નિકળી ગઈ છે. બે દિવસ થયા. પણ હજુ એમ્બ્યુલન્સ પહોંચી નથી. ડોકટરે કોરોના પોઝિટિવ છો એમ જણાવવા ફોન કરેલો અને ઘરમાં જ રહેવા કીધું. પણ અમને કોઈ દવા દેવા પણ આવ્યું નથી. અહિં ફલેટમાં અમને મદદ કરતા લોકો ડરે છે. કોઈ વસ્તુ લેવા અમે બહાર જઈ શકતા નથી. વળી, લોકડાઉનને કારણે બહાર દુકાનો પણ બંધ છે. અમે બન્ને પતિપત્ની ખુબ પરેશાન થઈ ગ્યા ભાઈ. આ તો SVP હોસ્પિટલમાંથી તમે આપેલો ઈન્ટરવ્યુ અમે TV9 Gujarati ન્યૂઝ ચેનલ પર જોયો. તમે આયુર્વેદિક ઉપચાર અને ઘરે સારવારની વાતનું બોલી રહ્યાં હતા. એટલે તમને ફેઈસબુક મેસેન્જરમાંથી મેસેજ કર્યો. અમને પ્લીઝ કોઈ મદદ કરી શકશો ?' એક શ્વાસે શંકર બધું જ બોલી ગયો.

મારી માનસિક તૈયારી હતી જ કે કંઈક આવી જ પરિસ્થિતિ હશે. મેં શંકરને કહ્યું,

' શંકરભાઈ મને શાંતિથી સાંભળો. પહેલા તો પંખા નીચે શાંતિથી બેસી જાવ અને હું કહું છું એના પર ધ્યાન આપજો. શું તમે બન્ને પતિપત્નીને કોરોનાના કોઈ ગંભીર લક્ષણો છે ?'

'ના બસ થોડું તાવ જેવું છે. બાકી કંઈ ખ્યાલ નથી આવતો. જયેશભાઈ અમે બન્નેએ સાત વર્ષ પહેલા પ્રેમલગ્ન કર્યા હતા.અમે બેય એકલા છીએ. અમને હાલ કોઈ મદદ કરે એવું પણ નથી. તમે અમારી પરિસ્થિતિ સમજી શકો એમ છો. કોઈ અમને હોસ્પિટલ પણ નહીં લઈ જાય !' હજુ પણ તેઓ ચિંતામાં જ બોલ્યે જતાં હતા.

'શંકરભાઈ..... શાંત થાઓ. જુઓ અત્યારે કદાચ પરિસ્થિતિ એવી છે કે, હોસ્પિટલમાં જગ્યા ન પણ મળે. કોરોનાના લક્ષણ વધુ હોય તો ચોક્કસ હોસ્પિટલમાં દવા લેવી જ જોઈએ. પણ તમારી તો ઘરે પણ સારવાર થઈ જ શકે છે. બલ્કે હું તો એમ માનું છું કે તમે મારા કરતાં પણ વધારે લકી છો. કારણ કે હું તો અહીં ઘણા કોરોના પોઝિટિવ દર્દી વચ્ચે છું. તમે તો ઘરે રહી સલામત રીતે સારવાર લઈ શકો છો. વળી, તમારી સાથે તમારી સૌથી પ્રિય વ્યક્તિ પણ છે.'

બાજુમાં જ ઉભેલી શંકરની પત્ની ભારતીનો અવાજ આવ્યો,

' જયેશભાઈ પણ અમારા ફલેટના લોકો ડરી ગયા છે. એમાંય અમને ઘરે રહીને સારવાર કેવી રીતે લેવા દેશે ? હવે અમારું શું થશે ?'

'ભારતીબેન.... તમે બન્ને ઘરની બહાર નહીં નિકળતા. અને બધા નિયમોનું પાલન પણ કરશો જ..... સોસાયટીના લોકોને આ વિશ્વાસ અપાવશો તો તેઓ મદદ કરશે જ. તમે ચિંતા ના કરો. તમે બેય જલ્દી સારા થઈ જ જશો. મને પુરો વિશ્વાસ છે. આ જ વાત તમે મારા ઈન્ટરવ્યુમાં જોઈ હતી એટલે જ તો તમે મને કોન્ટેક્ટ કર્યો ને...?'

' હા એ તો સાવ વાત સાચી. સારું તો બોલો. અમારે શું કરવાનું છે ?'

મને લાગ્યું કે, હવે શંકર અને ભારતી શાંત થઈ ગ્યા છે. એટલે મેં તેમને કહ્યું,

'જુઓ ઘરમાં જ રહેજો. તમને કોઈ ખાસ લક્ષણો નથી. એટલે થોડી ઘણી દવાની જરૂર હશે તો પણ હું અમારા રીપોર્ટર સાથે પહોંચતી કરી દઈશ. અત્યારે ઘરમાં જ જે ઉપચાર કરવાનો છે તે બરાબર સાંભળો.અત્યારથી તમારે એક લિટર ગરમ પાણીમાં 2 થી 3 ચપટી સૂંઠનો પાવડર નાંખીને પીવાનું શરૂ કરવાનું છે. દર અડધી કલાકે ત્રણ ચાર ઘુંટડા પાણી પીજો. કાલે આખો દિવસ પણ આવું જ કરજો. ભૂખ લાગે તો મગનું પાણી અને બાફેલા મગ ખાજો. વધુ જરૂર પડે તો મમરા ખાજો.બીજા દિવસથી ખીચળી, દાળભાત જેવું હળવું ખાવાનું શરૂ કરજો. પણ સૂંઠ સાથે ગરમ પાણી પીવાનું ખાસ ચાલુ જ રાખજો. અને હા ગળામાં તકલીફ જેવું લાગે તો ગરમ પાણી સાથે અજમાનો નાસ લેજો. અશક્તિ લાગે તો હુંફાળા પાણીમાં લીંબુ પાણી બનાવીને પીજો. પાડોશી મદદ કરે તો બે આયુર્વેદિક ગોળી મંગાવી લેજો. યસ્ટીમધુ ઘનવટી કે જેઠીમધની ગોળી દર 3 કલાકે ચુસજો. ગળો ઔષધીવાળી સંસમની વટીની ગોળી સવાર સાંજ ચાવી જજો. તાવ ભાગી જશે. ઘરમાં હળદર, તજ, સૂંઠ, મરી, તુલસીનાં પાંદડામાંથી બનાવેલો આયુર્વેદિક ઉકાળો પીજો. આયુર્વેદિક ઉપચાર કરતાં હોઈએ તો ત્યાં સુધી દૂધ દહીં ન ખાવાની હમણાં પરેજી રાખજો. ' મારી આયુર્વેદની સારવાર કરી નવજીવન આપનાર Vaidya Mahendrasinh Sarvaiya વૈદ્ય મહેન્દ્રસિંહ સરવૈયાએ સૂચવેલા ઉપાયો મેં તેમને જણાવી દીધાં.

'બસ આટલું કરવાથી ફેર પડી જશે ?' શંકરે ચિંતા વ્યક્ત કરી.

'હા. અડધી તો તકલીફ દૂર થઈ જ જશે. બાકીની અડધી તકલીફ તમારે બન્નેનો પ્રેમ દૂર કરશે. પ્રેમ કર્યો છે ને તમે.....તો હવે મુશ્કેલ ઘડીમાં એકબીજાનો સાથ નિભાવો. બન્ને એકબીજાનું ધ્યાન રાખો. ભૂતકાળની મીઠી યાદોને તાજી કરો.ખુશ રહો. એમ સમજો કે કોરોનાએ તમને આ રીતે જ સાથે રહેવાનો મોકો આપ્યો છે. ફરી આવો મોકો નહીં મળે.' અમે બધાં સાથે હસી પડ્યાં.

આખરે તેમને હળવાશમાં જોઈ મને ખુબ સારું લાગ્યું. 'કોઈ મુશ્કેલી હોય તો ફોન કરજો' એમ કહી મેં ફોન મૂક્યો.

મેં તેમના માટે પ્રાર્થના કરી કે, "હે ઈશ્વર ! દવા કે દુવાની સાથે પ્રેમનું બળ તેમને મળી રહે. તેઓ પ્રેમ નિભાવી શકે તેવી શક્તિ આપજે."

ત્રણ ચાર દિવસ બાદ હું સાજો થઈને ઘરે આવી ગયો. આ દરમ્યાન અમે મેસેજથી એકબીજાના સંપર્કમાં હતા. શંકર અને ભારતી જરૂરી દવાઓ, આયુર્વેદિક અને ઘરેલું ઉપચાર અને એકબીજાના પ્રેમના સહારે ઘરે જ સારવાર લઈ રહ્યાં હતા. આડપડોશનો પણ સાથ મળ્યો. આખરે મેં મહિનાની 26 તારીખે શંકર અને ભારતી સિવિલ હોસ્પિટલ પહોંચ્યા. ચેકઅપ બાદ તબીબોએ કહ્યું કે, 'તેમને બન્નેને કોરોનાના હવે કોઈ લક્ષણ નથી. તમે સ્વસ્થ છો.' ખુશ થતા થતા શંકર અને ભારતી ઘરે આવ્યા તો ઉષ્માભેર તેમનું સ્વાગત થયું. મને ફોટો મોકલીને જાણ કરી તો મેં વિડીયો કોલ પર બંનેના હાલચાલ પૂછ્યા,

'Congratulation. હવે બોલો, કેવું લાગે છે ? એકબીજાને કેવી હિંમત આપી ? આ દિવસોમાં શું શું યાદ કર્યું ? '

શંકરે કહ્યું,

'અમારા પ્રેમની વાતો યાદ કરી. પ્રેમલગ્નની તકલીફોને પણ વાગોળી. સાથે બેસી લગ્નનાં ફોટા જોયા. ઘરનું ઘર બનાવતી વખતે જે તકલીફોમાં એકબીજાને સાથ સહકાર આપ્યો હતો તે યાદ કરી એકબીજાનો આભાર વ્યક્ત કર્યો.'

શંકરના ચહેરા પર ખુશી જાણે ગંગાની જેમ વહી રહી હતી.

ભારતી એ કહ્યું,

' અમારે સંતાનની તકલીફ છે ભાઈ. લાખો ખર્ચી ચૂક્યા છીએ. પણ ભગવાન પર ભરોસો આ દિવસોમાં વધુ દ્રઢ થયો છે. તમને ખબર છે જયેશભાઈ, શંકરનો પગાર સાડા દસ હજાર છે અને ઘરનો EMI અગિયાર હજાર ભરવો પડે છે. હું પણ સિલાઈકામથી તેમને મદદ કરું જ છું. સાચું કહું તો, આ દિવસોમાં અમે પણ એકબીજાને વધારે સમજી શક્યા છીએ. તમે ખરા સમયે મદદ કરી ભાઈ. તમારો ખુબ ખુબ આભાર.'

શંકર પણ બોલી ઉઠ્યો,

' હા જયેશભાઈ, હવે સાજા થઈ ગયા છીએ અમે. હવે વધુ મહેનત કરીને આગળ વધીશું બસ. ભગવાનનો ખુબ ખુબ આભાર અને ખાસ તો તમારો આભાર. કેમ કે તમે પણ હોસ્પિટલમાં કોરોના સામે લડી જ રહ્યાં હતાં, તોયે સમય કાઢીને અમને મદદ કરતા રહ્યાં. તમારો આભાર તો કેમ કરીને માનવો ભાઈ.'

આ સમયે મેં એમને ત્રણ વાત કહી,

' ભાઈ હું હોવ, તમે કે કોઈપણ કેમ ન હોય ? ત્રણ વાત જાણી લો.

પહેલું વિલ પાવર, આપણી જીવવાની અને કોરોના સામે જીતવાની ઇચ્છાશક્તિ જ કામ કરે છે.

બીજું ઇમ્યુનિટિ પાવર. આપણી રોગપ્રતિકારક શક્તિને વધારીને જીતી શકાય છે.

ત્રીજું અને અત્યંત મહત્વનું, સુપ્રીમ પાવર. તમને જેના પર આસ્થા છે તેને યાદ કરતા રહો, તેને પ્રાર્થના કરતા રહો. મને મારા માબાપ અને સંતોના આશીર્વાદ, ઈશ્વર અને મારા ગુરુ પ્રસાદજી મહારાજના વચન પર અતુટ શ્રધ્ધા હતી. એટલે જ કોરોના સામે જીતીને બહાર નીકળી શક્યો. તમે પણ એટલે જ જીત્યા છો. બરાબર ને !'

વાતમાં હામી ભરીને શંકર અને ભારતીએ ઈચ્છા વ્યક્ત કરી.

' જયેશભાઈ. બસ હવે એકવાર તમને રૂબરૂ મળવું છે.'

' હા જરૂર. થોડા દિવસો પછી આપણે જરૂર મળીશું અને જીવનના બાકીના પ્રશ્નોનો પણ રસ્તો કાઢીશું.'

મિત્રો, અંતે મેં શંકર અને ભારતી સામે તેમની આ વ્યથા અને સ્વસ્થ થવાની વાત લોકો સમક્ષ રાખવાની વાત કરી. તેઓ તુરંત જ તૈયાર થઈ ગયા. એટલું જ નહિં 'અમારા સાચા નામ સાથે જ તમે લખજો' એવી ઉત્સાહ સાથે સંમતિ આપી. બન્નેએ સૌને સંદેશ આપતો એક વિડીયો પણ મોકલી આપ્યો છે. જેથી કોરોના મહામારીમાંથી હિંમતભેર બહાર નીકળવાની લોકો પ્રેરણા લઈ શકે.

આ સાથે અમારી વાતચીતના કેટલાક સ્ક્રીન શોટ મૂકેલા છે. જેથી આ આખીય વાતની ખરાઈનો લોકોને ખ્યાલ આવી શકે.

છેલ્લે તમને બધાને ખાસ વિનંતી છે કે, તમને લાગે કે 'આ લેખથી કોઈને મદદ મળી શકે એમ છે' તો જરૂર તેમના સુધી માહિતી પહોંચાડવાનું પુણ્ય લેજો. સાથોસાથ કોરોના યોદ્ધા શંકર અને ભારતીની હિંમતને બિરદાવવાનું અને તેમના પ્રેમને પોખવાનું ભૂલતા નહીં. જેથી બીજા લોકો પણ હિંમત મળે.

અભિનંદન શંકર અને ભારતી.💐💐💐💐💐

#CoronaYoddha #CoronaWarriors #Covid29

#કોરોનાયોદ્ધા #કોરોનાવોરિયર

We are Corona Friends !!!

આ વખતે ઈદ મુબારકની શુભેચ્છા આપવાની શરૂઆત મેં એ દોસ્તથી કરી કે જેની સાથે મારી #CoronaFriendship છે. જી હા, We are Corona Friends.🤗

એ તારીખ હતી 3 May, 2020.
રાતના 11 વાગી ચૂક્યા હતાં.
સ્થળ હતું અમદાવાદની SVP હોસ્પિટલનો કોરોના પોઝિટિવ જનરલ વોર્ડ.
કોરોના પોઝિટિવ દર્દી તરીકે એ મારો પહેલો દિવસ અને પહેલી જ રાત હતી. હું દાખલ થયો એને હજુ અડધો જ કલાક થયો હતો. ખીચડી ખાઈ હું ડોક્ટરના ચેક અપની રાહ જોતો હતો. ત્યાં જ નજીકમાંથી પસાર થતાં થતાં મને વાક્ય સંભળાયું,
'નવું એડમીશન એમ ને ! ' એણે હસતી આંખો સાથે જ પૂછી લીધું.
મેં જરા પણ વિલંબ કર્યા વિના હસીને જવાબ દીધો.
' હા હવે હું પણ આવી જ ગ્યો.'
જો કે અમારા બેઉના ચહેરા પર માસ્ક હતા. એટલે એકમેકની આંખો સિવાય ચહેરાના હાવભાવ તો જોઈ જ નહોતા શકતા. જો કે આસપાસમાં બધાં જ દર્દી માસ્કમાં જ હોવાથી હું લોકોના મોં જોવા મથતો રહ્યો. એટલામાં મને ચેકઅપ કરવા મેડિકલ ટીમ આવી ગઈ. બધાં PPE કીટમાં જ હતા. જાણે હું કોઈ બીજા જ ગ્રહમાં આવી ગયો હોય એવું લાગતું હતું. નવાઈની વાત તો એ હતી કે, PPE કીટમાં ડૉક્ટર છે,  નર્સ છે કે બ્રધર છે !!! તે પણ તેમના કામ અને અવાજ પરથી જ ઓળખવું પડતું હતું. દવાખાનાનો આ અનુભવ મારા માટે એકદમ અલગ અને અચરજ પમાડે એવો હતો.

                     મેડિકલ ચેક અપ, ઈસીજી, એક્સ રે, બ્લડ સેમ્પલ બધું પૂરું થયું ત્યાં સુધી પેલી માસ્ક સાથે હસતી આંખો મારી આસપાસ જ હતી. આખરે મે વાતો શરુ કરી કે,
 ' અહિયાં કેટલા દિવસથી ? '
' બસ કાલે 21 દિવસ થશે. એક રિપોર્ટ નેગેટિવ આવી ગયો છે. બીજું સેમ્પલ લઈ ગયા છે. એ પણ નેગેટિવ આવે તો મને કાલે ડીસ્ચાર્જ કરી દેશે.' એક શ્વાસે જ બોલી ગ્યો એ..
મેં કહ્યું, ' ભગવાન કરે રીપોર્ટ નેગેટિવ આવે ને તું ઘરે જઈ શકે.'
એ બોલ્યો ' આમીન '
સહેજ અટકીને હું પણ બોલ્યો, 'ઓહ... આમીન'
એણે પૂછ્યું 'કેમ શું થયું ?'
મેં કહ્યું 'કંઈ નહીં.'
પણ હું એનો પૂછ્યા વિનાના સવાલનો જવાબ દેવા તૈયાર જ હતો કે, ' મારે ઘણાં બિરાદર મિત્રો છે. જે મને દિલથી ચાહે છે. બાય ધ વે, હું જયેશ.' એમ કહી મેં માથું હલાવ્યું.
(સોશ્યલ ડિસ્ટન્સ તો જાળવવાનું હતું ને.... એટલે હાથ ન મિલાવી શક્યો.)
એણે કહ્યું, હું Ashfaq Salarjiwala

            વાતો આગળ ચાલી ને મે કહ્યું, ' ચાલો હું પણ દુઆ કરીશ કે તમને ઘરે જવા મળે. ઘરે બધા ચિંતા કરતા હશે ને ? '
તુરંત જ અશફાક બોલ્યો, 'ના ભાઈ, મારી અમ્મી પણ અહીં જ છે. એ પણ કોરોના પોઝિટિવ છે. આઈસીયુમાં છે. મારે લઈને એને પણ કોરોના પોઝિટિવ આવ્યો એનું મને દુઃખ છે. અત્યારે રમદાન ચાલે છે ને અમે બેય અહીં હોસ્પિટલમાં છીએ. ખબર નહીં શું થશે ? અમ્મીની ઉંમર પણ છે ને ભાઈ.'
આટલું સાંભળતા તો હું ખુદ ભાવુક થઈ ગયો. પણ દરેક દુઃખ પછી મને ઈશ્વર કૃપાથી પહેલો વિચાર હંમેશા હકારાત્મક જ સૂઝે છે. મેં તુરંત જ કહ્યું કે, ' અશફાક હવે એમ જ વિચાર કે જલ્દી કેમ સાજા થઈ શકાય. એમને કંઈ જ નહીં થાય. બસ અલ્લાહને અરજ કર. તું જોજે, તમે બેય સાજા થઈને ઘરે પહોંચી જશો અને આપણે વીડિયો કૉલ પર એકબીજાની ખબર પૂછતાં હોઈશું.' અમે બંને હસી પડ્યાં.

                             'ભાઈ મેં તમને ક્યાંય જોયા હોય એવું કેમ લાગે છે ? ચેક અપ વખતે તમે માસ્ક ઉતાર્યું ત્યારે તમારો ચહેરો જોયો મેં...'
'હા ટીવી૯માં જોયો હશે, ન્યૂઝમાં કે ભક્તિમાં.' મેં કહ્યું.
'હા ન્યૂઝમા... અને તમારાં ભક્તિના પ્રોમોમાં જોયા છે. બોવ બધી જગ્યાએ ફરતાં હોવ છો.? એટલે તો કોરોના નથી થયો ને ?' અમે ફરી હસી પડ્યાં.
ફરી અશફાક બોલ્યો, 'હવે એમ થાય છે કે હજુ બે ત્રણ દિવસ અહીં રહેવા મળે ને તો સારું. તમારી સાથે સારું લાગે છે. આટલા બધાં દિવસથી હું કંટાળી ગયો હતો. ચાલો હું આપને અહીંની દરેક વાત જણાવી દઉં. જેથી તમને કોઈ તકલીફ ન પડે.'
                  એ પછી તો દવાખાનાની ઘણી બધી વાતો થઈ. સવારના છ વાગ્યાથી લઈને રાતના સુવા સુધીની સારવારની બધી જાણકારી મને આપી દીધી. થોડીઘણી તકલીફોની વાત પણ મને કહી. ઓછા સમયમાં બોવ જલ્દી દોસ્ત બની ગયા અમે. કોરોનાકાળમાં જ અમારી દોસ્તી થઈ એટલે અમે બેય અમારી દોસ્તીને કહીએ છીએ #CoronaFriendShip રાતના 2 વાગ્યા સુધી વાતો ચાલી. ઘણીવારથી અમને જોઈ રહેલાં ડૉક્ટરે આવી અમને સુઈ જવા ટકોર કરી. શબ્બા ખૈર કરી અમે છૂટા પડ્યા. રાત્રે સૂતા પહેલાં મેં ઈશ્વર પાસે મારી તબિયતની સાથોસાથ અશફાક અને એની અમ્મી માટે પ્રાર્થના કરી કે તેમને જલ્દી સારું થઈ જાય.

                 સવારે હું વહેલો ઉઠી ગયો. વોર્ડ C1નાં મારા બેડ નંબર 21ની સામે જ દેખાતા રીવરફ્રન્ટ પર સૂર્યનારાયણ પ્રગટ થઈ ગયા હતાં. તેમને પ્રણામ કરી મેં સોશ્યલ મીડિયા પર મારા કોરોના પોઝિટિવ હોવાની જાણ કરી. મારી સારવાર વચ્ચે હું દૂર દૂરથી જ બેડ નંબર 26 પર બેઠેલા અશફાક સાથે વાતો શરે કરતો હતો. સવારે 10 વાગ્યા પછી અશફાક ખુશીથી દોડતો આવ્યો, ' ભાઈ મારો બીજો રીપોર્ટ પણ નેગેટિવ આવ્યો, અમ્મીને પણ સારું થતાં આઇસીયુમાંથી જનરલ વોર્ડમાં લાવ્યાં છે. મને અમ્મીને મળવા પણ દેશે. હું એમને મળીને પછી ઘરે જઈશ. ભાઈ તમે મારા માટે બોવ લકી છો. તમને અલ્લાહ જલ્દી સારું કરી દેશે. હું દુઆ કરીશ.'

            ઈશ્વરે જાણે મારી પ્રાર્થના સ્વીકારી લીધી હતી. મેં પ્રભુનો આભાર માન્યો. અશફાકના ગયા પછી થોડાં દિવસમાં અમ્મીને પણ ઘરે જવાની રજા મળી ગઈ. હું પણ સાજો થઈને ઘરે પાછો આવી ગયો છું. મેં મારા ઘણાં ઇન્ટરવ્યુમાં અમારી આ કોરોના દોસ્તીની વાત કરી છે. એવી દોસ્તી કે જ્યાં ધર્મ કે જાતિનો ભેદ નથી. માત્ર પ્રેમભાવ જ છે.  આજે ઈદ મુબારકની શુભેચ્છા આપવાને બહાને મને અશફાકની અમ્મીનાં આશિર્વાદ પણ મળી ગયાં. મારાં તમામ બિરાદર મિત્રોને 'ઈદ મુબારક'

#CoronaDosti #CoronaFriendship #EidMubarak